บทที่สกปรก-2:

ยาวและสั้น

ปีนี้คือปี 2023: ฉันทำงานโดยคณะกรรมการโรงเรียนเขตโตรอนโตในแผนกบำรุงรักษาในตำแหน่งช่างไม้ตั้งแต่นั้นมา- ฉันเคยร่วมกรณีพิพาทในที่ทำงาน และหลังจากนั้น ลิซา โคบายาชิ ก็สั่งให้ลางาน ฉันจะบอกว่า 'ผิด' สิ่งสำคัญที่ต้องพูดถึงก็คือเครื่องมือการค้าของฉันยังอยู่ในรถบรรทุกของบริษัทและตามกฎหมายแล้วฉันก็ถูกขัดขวางไม่ให้นำมันกลับมา 'จำไว้ว่าเครื่องมือของคุณอยู่ที่ท้ายรถบรรทุก' ขอพระเจ้าอวยพรเทวดาที่เตือนฉัน...

สิ่งสุดท้ายที่ฉันจำได้คืออีเมลจาก DC Kim ซึ่งอ่านว่า: ฉันได้เตรียมการเพื่อรับเครื่องมือของคุณแล้ว [1 ก ]ฉันอ่านเรื่องนั้นแล้ว: วันที่มันถูกส่ง,. ในวันรุ่งขึ้นฉันไม่สามารถรับอีเมลได้อีกต่อไปเนื่องจากฉันไม่ได้จ่ายบิล ในเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกัน ผมถูกจับกุมเมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ และยังคงอยู่ในคุกจนได้รับการปล่อยตัวรอการพิจารณาคดี ฉันไร้เดียงสา การเรียกเก็บเงินทั้งหมดถูกถอนออกก่อนที่การพิจารณาคดีจะเริ่มต้นขึ้นด้วยซ้ำ นี่ไม่ใช่เรื่องราวนั้น...

นี่คือเรื่องราวของการที่ชุดเครื่องมือทั้งหมด ของฉันถูกขโมยไปจากสำนักงาน สภาการค้าโดยนักสืบตำรวจโตรอนโต ซึ่งเป็นนักฟุตบอลชาวแคนาดา และเป็นนักแสดงฮอลลีวูดด้วย

เปิดตัวโดเมนอีกครั้ง

นี่คือเรื่องราวของการที่ฉันเปิดเผยความจริงของสิ่งที่เกิดขึ้นกับชุดเครื่องมือของฉัน จากนั้นจึงใช้โดเมนดอทคอมของนักสืบตำรวจโตรอนโต เพื่อเปิดเผยเขา

นี่คือโดเมนนั้น ผู้ทรงอำนาจ (SWT) ได้ยึดโดเมนนี้ไปจาก Jung-Yul Kim และมอบให้กับฉัน

ฉันชื่อโมฮัมเหม็ด เดวิด และนี่คือเรื่องราวนั้น...

คลิกที่นี่เพื่อเรียนรู้วิธีเปิดเผยคิมจองยอล

บทที่สามสิบเอ็ด:

ประกันตัว ออกจากคุกใหม่

ฉันได้รับการประกันตัวหลังจากอยู่ในนั้นได้สี่เดือน- ฉันเดินไปตามถนนเพื่อรับจดหมายกล่องเต็มไปหมด ฉันกลับบ้านและเริ่มคัดแยกจดหมาย เมื่ออ่านจดหมายแล้วพบว่ารถของฉันถูกลากไปขายไป ซึ่งเป็นผลตามธรรมชาติที่เก้าสิบวันยาวนานกว่าหกสิบวัน แบบแรก: การตรวจสอบการประกันตัวมาตรฐาน หลัง: การถือครองของบริษัทลากจูง

TDSB นายจ้างของฉันได้ส่งจดหมายหลายฉบับและประกาศบางอย่างให้ไปรับที่ที่ทำการไปรษณีย์แต่นั่นเลยกำหนดชำระไปนานแล้ว ฉันอ่านจดหมายจากคณะกรรมการโรงเรียนและเห็นว่าการเลิกจ้างของฉันมีผลแล้วขณะที่ฉันยังอยู่ในคุก ฉันคิดว่า: 'ถ้าฉันสามารถตอบจดหมายของพวกเขาได้': แม้ว่ามัน อาจจะไม่ได้สร้างความแตกต่างอะไรก็ตาม ฉันเริ่มคิดว่า: 'เกิดอะไรขึ้นกับเครื่องมือของฉัน?'... 'TDSB ยังมีเครื่องมือของฉันอยู่หรือไม่' - สิ่งเดียวที่ฉันจำได้คืออีเมลจาก DC Kim: ฉันได้เตรียมการเพื่อรับเครื่องมือของคุณแล้ว [1 ข ]ฉันทำได้เพียงคาดเดาว่า DC Kim ดำเนินการใช้เครื่องมือของฉันจริงหรือไม่

เครื่องมือของฉันอยู่ที่ไหน?

หลายสัปดาห์ผ่านไปและฉันไม่มีทางเข้าถึงอีเมลที่บ้านได้ ดังนั้นฉันจึงปั่นจักรยาน เป็น ระยะทาง 8 กม. ไปยังคอมพิวเตอร์สาธารณะเพื่ออ่านอีเมลของฉันที่นั่น ฉันอ่านอีเมลจาก DC Kim ลงวันที่แล้ว: สวัสดีตอน เช้าคุณ MURDOCK ฉันได้รับเครื่องมือของคุณแล้ว[2] ฉันคิดกับตัวเองว่า 'นั่นไม่ถูกกฎหมาย' คณะกรรมการโรงเรียนจะมอบเครื่องมือของฉันให้กับ Toronto Police Service โดยไม่ได้รับอนุญาตจากฉันได้อย่างไร' ฉันดูอีเมลอื่นๆ จาก DC Kim และอ่านข่าว : เครื่องมือของฉันถูกส่งไปยังกรมทรัพย์สินทางปัญญาของตำรวจโตรอนโตที่ #2 Progress Avenue แล้ว ใช่แล้ว... เรื่องทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว

เข้า: คณะกรรมการโรงเรียน - เวทีซ้าย

หลังจากทำงานมาระยะหนึ่งและตรวจทานจดหมายที่ส่งมาจาก TDSB อย่างละเอียดแล้ว ฉันจึงเขียนและส่งจดหมายตอบกลับโดยส่งสำเนาทางไปรษณีย์ไปที่ MCSTC (สภาการค้าที่มีทักษะด้านการบำรุงรักษาและการก่อสร้าง) ใช้เวลาหลายชั่วโมงในการเขียน ในจดหมายฉบับที่ส่งถึงคณะกรรมการโรงเรียน ฉันได้รวมข้อเรียกร้องให้ส่งคืนเครื่องมือของฉันโดยเร็วที่สุด

การโอนที่ไม่มีเอกสารไปยังสภาการค้า

สัปดาห์ต่อมา มีจดหมายตอบกลับมาจากคณะกรรมการโรงเรียน ฉันกำลังอ่านและอ่าน จดหมายลงวันที่

ทางออก: คณะกรรมการโรงเรียน - เวทีซ้าย

ฉันรู้ทันทีว่าลิซ่า โคบายาชิเป็นนักต้มตุ๋นที่พยายามปกปิดสิ่งที่เกิดขึ้นจริงด้วยการเขียนวันที่ผิด ไม่มีทางที่คำกล่าวอ้างของเธอจะเป็นจริง ด้วยความสงบและสติดี ฉันยังคงติดตามจดหมายต่างๆ ต่อไป ฉันไม่ได้เขียนกลับไปที่ TDSB ในเวลานั้น: จดหมายของพวกเขาเรียกร้องให้คว่ำบาตร ฉันคิดว่า: 'เธอคิดว่าเธอเป็นใคร พระสันตะปาปา?'

คลิกที่นี่เพื่อเรียนรู้วิธีเปิดเผยคิมจองยอล

บทที่สามสิบ:

เข้าสู่: สภาการค้าที่มีทักษะ - เวทีซ้าย

ในวันต่อมา ฉันได้โทรศัพท์ไปหาสภาการค้าสองครั้ง ซึ่งห่างกันไม่กี่วัน ทั้งสองครั้งฉันไปถึงเลขา คน เดียวกัน ฉันถามเธอเกี่ยวกับเครื่องมือต่างๆ โดยอ้างถึงจดหมายของ TDSB และเลขานุการก็เริ่ม: 'ใช่ เครื่องมืออยู่ที่นี่แล้ว จากนั้นกรมตำรวจโตรอนโตก็รับมันไปในวันรุ่งขึ้น' 'นั่นประมาณเดือนมกราคมหรือกุมภาพันธ์เหรอ?' 'ใช่มันเป็น.' '...แล้วยังมีเครื่องมือติดตัวคุณอยู่บ้างไหม?' 'เลขที่. สิ่งที่เรามี นั่นคือทั้งหมดของพวกเขา และพวกเขาก็เอาไปทั้งหมด เจ้าหน้าที่ตำรวจโตรอนโตกล่าวว่าเขากำลังนำมันมาให้คุณ' ฉันขอบคุณเธอแล้วการโทรก็สิ้นสุดลง มันเป็นการโทรที่มีประสิทธิผล ไม่ควรมองข้ามคำถามง่ายๆ: ฉันมีคำตอบแล้ว ฉันได้รับการยืนยันด้วยวาจาว่าเครื่องมืออยู่ในสำนักงานนั้น ซึ่งอยู่บนชั้นสองทางขึ้นบันไดยาว

ใบเสร็จรับเงินยืนยันทางโทรศัพท์

ในขณะนั้นในที่สุดฉันก็ตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น โทรศัพท์ยืนยันสิ่งที่จดหมายของคณะกรรมการโรงเรียนกล่าวไว้ เครื่องมือต่างๆ อยู่ที่นั่นในสำนักงานของสภาการค้า ที่ด้านบนของบันไดยาว ก่อนที่ DC Kim จะรับมันไป วันที่ระบุในจดหมายของคณะกรรมการโรงเรียนไม่ตรงกับวันที่กำหนดโดย DC Kim ด้วยเหตุนี้ฉันจึงรู้ว่า Lisa Kobayashi เป็นนักต้มตุ๋นเธอโกหกเรื่องวันที่ ฉันรู้ว่าสิ่งที่จดหมายยืนยันก็คือชุดเครื่องมือทั้งหมดนั้นอยู่ในสำนักงานของสภาการค้าในเวลาที่ DC Kim หยิบมันไป คณะกรรมการโรงเรียนนำไปวางไว้ที่นั่นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน และไม่มีข้อตกลงใดๆ เกี่ยวกับการกระทำประเภทนี้ฉันพิจารณาว่านโยบายภายในของคณะกรรมการโรงเรียนถูกละเมิดโดยการโอนเครื่องมือที่ผิดกฎหมายนี้ ฉันยังชี้ให้เห็นว่าสภาการค้าเป็นหน่วยงานที่แยกจากกันและเป็นอิสระ คณะกรรมการโรงเรียนฝากและละทิ้งทรัพย์สินส่วนตัวของฉันไว้ในสำนักงานของสภาการค้าถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย! แม้ว่าสภาการค้าจะเป็นสหภาพการค้าของฉัน ฉันก็ควรจะต้องได้รับอนุญาตอย่างชัดเจน ฉันรู้ด้วยว่าไม่มีข้อตกลงที่ชัดเจนระหว่างสภาการค้าและคณะกรรมการโรงเรียนเกี่ยวกับการโอนเครื่องมือ ฉันรู้ว่านี่เป็นเรื่องที่น่าหนักใจมากเมื่อพิจารณาในบริบทของกฎบัตรสิทธิและเสรีภาพของแคนาดา

ใบเสร็จรับเงินโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า

ฉันรู้สึกถูกสภาการค้าละเลย พวกเขามีหน้าที่ทางกฎหมายที่จะต้องแจ้งให้ฉันทราบถึงการครอบครองเครื่องมือของฉัน ซึ่งสันนิษฐานว่าถูกคณะกรรมการโรงเรียนมอบหมายให้พวกเขา และต่อมาถูกยึดโดย DC Kim ฉันสงสัยว่ามาตรฐานของสหภาพแรงงานอาจถูกละเมิดโดยสภาการค้าเนื่องจากไม่ได้แจ้งให้ฉันทราบถึงการครอบครองเครื่องมือของฉัน การโทรศัพท์กับเลขานุการทำให้เข้าใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้นจริง DC Kim ใช้เครื่องมือของฉันในลักษณะที่ผิดกฎหมายอย่างชัดเจน และไม่เพียงเท่านั้นDC Kim ยังเอาเครื่องมือของฉันมาจากสำนักงานของสภาการค้า ของฉัน ซึ่งเป็นสำนักงานของสหภาพการค้า ของฉัน ฉันขยายความว่าสิ่งนี้น่าตกตะลึงเพียงใดเกี่ยวกับกฎบัตรสิทธิและเสรีภาพของแคนาดา ในใจของฉัน การกระทำเหล่านี้เป็นการละเมิดสิทธิของฉันและสิทธิของสหภาพแรงงาน สภาการค้า และสิทธิของสมาชิกสหภาพทุกแห่งในเรื่องนั้นอย่างโจ่งแจ้งและป่าเถื่อนฉันรู้ว่าทางเลือกเดียวของฉันคือติดตามผลทางจดหมายอย่างใจเย็นต่อไป

คลิกที่นี่เพื่อเรียนรู้วิธีเปิดเผยคิมจองยอล

บทที่ยี่สิบเก้า:

กรมทรัพย์สินตำรวจโตรอนโต

ฉันไปด้วยตนเองที่ #2 Progress Avenue กรมทรัพย์สินตำรวจโตรอนโต ที่นั่นฉันสามารถยืนยันด้วยวาจาได้ว่าเครื่องมือของฉันอยู่ในความครอบครองของพวกเขาแล้ว ฉันยังบอกเจ้าหน้าที่บางคนที่นั่นด้วยว่าเครื่องมือเหล่านั้นถูกยึดไปจากสำนักงานสหภาพของฉันและฉันก็ไม่มีความตั้งใจที่จะหยิบมันขึ้นมาจนกว่าจะได้คำอธิบายอย่างละเอียด นอกจากนี้ฉันไม่มีรถ

หลังจากการสอบถามกับ TDSB และ Trades Council เรียบร้อยแล้ว ฉันก็พบว่าการพยายามโทรหา DC Kim นั้นไม่เสียหาย ฉันโทรหาดิวิชั่น สกปรก-2 แล้ว

ฉันติดตามอีกครั้งทางไปรษณีย์กับสภาการค้า หลังจากโทรศัพท์กับเลขานุการ ของพวกเขา ในจดหมายถึงสภาการค้า ฉันถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับเครื่องมือเหล่านี้ และขอให้ส่งคืน ในความเป็นจริงฉันรู้แน่ชัดว่าเครื่องมืออยู่ที่ไหน ฉันแค่เล่นโง่ๆ สิ่งที่ฉันตามหาจริงๆ ก็คืออะไรก็ตามที่เป็นลายลักษณ์อักษรโดยบอกว่าเครื่องมือของฉันอยู่ในความครอบครองของพวกเขาณ เวลาใดเวลาหนึ่ง

สภาการค้าฝีมือดีส่งใบเสร็จรับเงิน

อีกครั้งที่มันใช้เวลานาน วันแล้ววันเล่า ในการรอจดหมาย... ในที่สุดฉันก็ได้รับคำตอบจากสภาการค้า จดหมายของพวกเขาลงวันที่- มันอ่านว่า:

ในส่วนของเครื่องมือของคุณ เราได้รับเครื่องมือของคุณทั้งในสำนักงานทั้งในและนอกสถานที่- ฉันเชื่อว่าเครื่องมือเหล่านี้ได้รับเลือกในวันรุ่งขึ้นโดยกรมตำรวจโตรอนโต [4]

ทางออก: Skilled Trades Council - หายไปกลางเวที

นี่เป็นการแจ้งเตือนครั้งแรกที่สภา Skilled Trades แจ้งแก่ฉันว่าพวกเขาได้รับเครื่องมือของฉันแล้ว วันที่ที่สภาการค้าให้ไว้ไม่ตรงกันแต่สิ่งสำคัญจริงๆ ก็คือพวกเขายอมรับว่าพวกเขามีเครื่องมืออยู่ในสำนักงาน และตำรวจโตรอนโตก็นำพวกเขาออกไป! ตอนนี้ฉันมีหลักฐานจริงๆ ฉันได้รับจดหมายจากคณะกรรมการโรงเรียนและจดหมายจากสภาการค้า ทั้งสองฉบับยืนยันในสิ่งเดียวกันเครื่องมืออยู่ในสำนักงานของสภาการค้าและจดหมายจากสภาการค้าบอกว่าหน่วยงานตำรวจโตรอนโตนำเครื่องมือดังกล่าวมาจากพวกเขาโดยตรง สำนักงาน.

ข้อเท็จจริงที่แปลกประหลาดได้รับการยืนยันแล้ว

ฉันรู้ว่าฉันมีหลักฐานที่จำเป็นต้องนำเรื่องทั้งหมดขึ้นศาลและชนะคดี ในที่สุดฉันก็รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นหลักฐานนั้น แต่แทนที่จะดำเนินการทางกฎหมายในทันทีฉันตั้งใจที่จะติดตามผลต่อไปทีละน้อย จนกว่าฉันจะหมดช่องทางการติดต่อที่เกี่ยวข้องกับปัญหานี้ทั้งหมด คณะกรรมการโรงเรียนคว่ำบาตรฉัน และพวกเขาจะไม่ตอบกลับใดๆ อีก แต่ฉันยังสามารถติดตามผลอีกครั้งกับสภาการค้าและกับ DC Kim ทางอีเมล ฉันไม่ได้ส่งอีเมลใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไปยัง DC Kim เพราะฉันตั้งใจจะติดตามผลก่อนผ่านคณะกรรมการโรงเรียน จากนั้นตามด้วยสภาการค้า ก่อนที่จะแจ้งเตือน DC Kim ในทางใดทางหนึ่ง ใช่แล้ว ฉันได้อดทนปฏิบัติตามแนวทางที่ถูกต้อง ปฏิบัติตามตามลำดับและอธิษฐานขอให้มันสำเร็จ

ก้าวต่อไป

ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่ในที่สุดฉันก็จะต้องกลับมาติดต่อกับ DC Kim อีกครั้ง ฉันไม่เคยคุยกับ DC Kim ทางโทรศัพท์เลย ฉันเคยสื่อสารกับเขาทางอีเมลเท่านั้น และผ่านที่อยู่อีเมลเดียวเท่านั้น นี่คือทางเลือกที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยมีวัตถุประสงค์ตั้งแต่ต้น หากใช้วิธีการสื่อสารที่เป็นทางการเท่านั้นก็เป็นไปได้ที่จะมีบันทึกปฏิสัมพันธ์ทั้งหมดที่สมบูรณ์

คลิกที่นี่เพื่อเรียนรู้วิธีเปิดเผยคิมจองยอล

บทที่ยี่สิบแปด:

DC Kim - คุณได้รับจดหมายแล้ว!

วันพฤหัสบดีสิบเดือนหลังจากที่เครื่องมือถูกขโมยไป ฉันได้เดินทางโดยรถบัสไปยังคอมพิวเตอร์สาธารณะ และเขียนอีเมลยาวถึง DC Kim โดยให้รายละเอียดเกี่ยวกับข้อกังวลต่างๆ ของฉัน รวมถึง:

หากคุณต้องการ โปรดยอมรับด้วยว่าคุณได้ยึดเครื่องมือการทำงานด้วยเหตุผลบางประการ หรือยอมรับว่าคุณได้ขโมยเครื่องมือการทำงานด้วยเหตุผลบางประการ มิฉะนั้นคุณจะต้องอธิบายว่าคุณนำเครื่องมือการทำงานของฉันไปจากสำนักงานสภาการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตและไม่ได้รับอนุญาตจากฉันได้อย่างไร เจ้าหน้าที่ของคณะกรรมการโรงเรียนไม่สามารถให้อนุญาตอย่างถูกต้องแก่เจ้าหน้าที่ตำรวจโตรอนโตให้นำทรัพย์สินซึ่งไม่ใช่ของพวกเขา แต่เป็นของฉัน จากสำนักงานสภาการค้า [5 ก ]

และล้อเลียนการลดตำแหน่งของ DC Kim ฉันเพิ่ม:

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ขอแสดงความยินดีกับบทบาทใหม่ของคุณที่แผนกจราจร ของตำรวจโตรอนโต กระตือรือร้นที่จะตอบกลับ ขอให้โชคดี โมฮัมเหม็ดเดวิด[5 b ]

คำตอบสั้น ๆ ของ DC Kim

ฉันเดินทางกลับบ้าน และไม่ได้กลับไปเช็คอีเมลอีกเลยเป็นเวลาสองสามวันแล้ว เมื่อฉันตรวจสอบอีเมลของฉันอีกครั้ง ฉันเห็นคำตอบจาก DC Kim: ไม่มีเครื่องมือของคุณถูกยึด คณะกรรมการโรงเรียนไม่ต้องการเครื่องมือของคุณ ดังนั้นพวกเขาจึงหลอกให้ฉันเก็บไว้อย่างปลอดภัย [6]ฉันรู้ว่านี่หมายถึงสิ่งหนึ่ง DC Kim ไม่มีหมายจับในการใช้เครื่องมือนี้ และไม่มีเหตุผลที่ดีเช่นกัน อีเมลดังกล่าวบอกฉันว่า DC Kim พยายามปฏิเสธว่ามีอะไรผิดปกติกับสิ่งที่เกิดขึ้น และอาจไม่ทราบด้วยซ้ำว่าสถานที่ที่เขาหยิบเครื่องมือไปนั้นคือสำนักงานของสภาการค้า อาคารสภาการค้าตั้งอยู่ใกล้กับลานจอดรถของคณะกรรมการโรงเรียนมาก นั่นคือตำแหน่งสุดท้ายของเครื่องมือของฉันที่ท้ายรถบรรทุกของบริษัทที่ฉันทิ้งมันไว้ ฉันคิดว่า 'DC Kim จะพลาดป้ายขนาดใหญ่ บนใบหน้าอาคาร Trades Council ได้อย่างไร? หรือป้ายยักษ์ที่ประตูขณะเดินเข้ามา?' หลังจากนั้นฉันไม่ได้รับอีเมลจาก DC Kim อีกต่อไปนั่นเป็นอีเมลฉบับสุดท้าย

วันส่งอีเมลของเขาสิ้นสุดลงแล้ว

ไม่นานหลังจากนั้นก็มีจดหมายฉบับหนึ่งลงวันที่

คลิกที่นี่เพื่อเรียนรู้วิธีเปิดเผยคิมจองยอล

บทที่ยี่สิบเจ็ด:

ชุดเครื่องมือในอันตราย

ฉันกลับมาถึงบ้านพร้อมเอกสารที่ถ่ายเอกสารไว้ทั้งหมด และเริ่มเขียนที่อยู่ของ 'เอกสารสำคัญ' ต่างๆ ลงบนซองจดหมาย จดหมายดังกล่าวถูกส่งไปยังแผนก Dirt-2 ซึ่ง DC Kim ประจำการอยู่ และยังส่งถึงสภาการค้าเพื่อแจ้งให้พวกเขาทราบ และยังมีจดหมายกลับไปยังผู้ส่งคนเดียวกันจาก #2 Progress Avenue

ส่งจดหมายถึงหลาย ๆ คน

ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งเดือน ชุดเครื่องมือทั้งหมดของฉันจะถูก'ทิ้ง ' ฉันส่งจดหมายเหล่านั้นโดยไม่ชักช้า ฉันยังส่งอีเมลไปยังผู้รับคนเดียวกัน เพื่อนำข้อร้องเรียนทั้งหมดของฉันไปให้พวกเขาในคราวเดียว ในจดหมายและอีเมลของฉัน ฉันอ้างว่า: การกระทำของ DC Kim นั้นไม่ถูกต้อง DC Kim ไม่มีสิทธิ์เอาเครื่องมือของฉันไป ฉันแน่ใจว่าจะเน้นย้ำว่าเครื่องมือดังกล่าวถูกนำมาจากสำนักงานสภาการค้า ซึ่งเป็นอาชญากรรมที่น่าตกใจและแปลกประหลาดและจริงๆ แล้วเครื่องมือเหล่านั้นถูกขโมยโดย DC Kim

นี่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าทำไมการกระทำของ DC Kim จึงไม่เป็นอันตราย เขาวางเครื่องมือของฉันในสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดอันตรายนี้ ขณะที่เขากำลังยึดเครื่องมือของฉัน เขาจะรู้ได้อย่างไรว่าหลังจากนั้นไม่นาน ฉันจะถูกจำคุกเป็นเวลาสี่เดือนและสูญเสียยานพาหนะเพียงคันเดียวของฉัน มีกฎทั่วไปเกี่ยวกับความรับผิดทางแพ่ง: คุณนำเหยื่อไปพบพวกเขา สถานการณ์อันเป็นผลจากการกระทำโดยมิชอบนั้นเป็นความผิดของเขาโดยสิ้นเชิง คณะกรรมการโรงเรียนก็ผิดเช่นกันเพราะขอให้ยึด

เข้ามา: จ่าสิบเอก - เวทีขวา

จดหมายและอีเมลของฉันประสบความสำเร็จ วันพฤหัสบดีฉันได้รับอีเมลฉบับแรกจากจ่าสิบเอกซึ่งเหนือกว่า DC Kim โดยตรงในเวลาที่เครื่องมือของฉันถูกยึดไป อีเมลใกล้จะสิ้นสุดแล้วขอโทรศัพท์ ฉันรู้ทันทีว่าฉันจะไม่โทรศัพท์หาใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับปัญหานี้เลย ความเชื่อใจก็ถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง ฉันเขียนอีเมลตอบกลับที่นั่น จากนั้นขอเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการโอนเครื่องมือไปยัง DC Kim ในวันพุธฉันเขียนอีเมลถึงทั้ง DC Kim และจ่าซึ่งกล่าวว่า:

ถึงจุงยุลคิม เมื่อคุณพร้อมและเมื่อคุณเข้าใจสิ่งที่คุณทำ ฉันอยากให้คุณส่งการยอมรับที่ควรระบุอย่างชัดเจนว่าการกระทำของคุณผิด ควรระบุเป็นอย่างน้อยว่าคุณยอมรับว่าคุณได้กระทำการที่ไม่เหมาะสม ควรระบุให้ชัดเจนว่าได้ทำอะไรไปแล้ว เครื่องมือการค้าทั้งชุดของฉันถูกนำมาจากสำนักงานสภาการค้าที่มีทักษะด้านการบำรุงรักษาและการก่อสร้าง ควรระบุว่าคุณไม่ได้รับอนุญาต และคุณก็ไม่มี 'เหตุผลที่ดี' ที่จะยึดทรัพย์สินของฉันไปจากที่นั่น มันอาจจะดีที่สุดถ้าคุณขอโทษสภาการค้าและตัวฉันเองในเอกสารฉบับเดียวกัน ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณเลือกที่จะทำเช่นนี้ [8]

คำขอโทษถูกเพิกเฉย

หลายวันต่อมา ฉันได้รับอีเมลจากจ่าสิบเอกกลับมา ข้อความระบุว่า: เพื่อชี้แจงให้กระจ่าง เครื่องมือเหล่านี้ถูกยึดและฝากไว้ที่หน่วยบริการตำรวจโตรอนโตเพื่อเก็บไว้อย่างปลอดภัย และเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขา [9]มันลงวันที่แล้ว- ฉันรู้ดีกว่า ฉันรู้ว่าการ 'ยึด ' ในความเป็นจริงหมายความว่าเครื่องมือจะต้องถูกยึดไปเนื่องจากอาชญากรรมที่เครื่องมือนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องส่งผลให้ถูกริบซึ่งไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย

ให้กำลังใจทีมเจ้าบ้าน

จ่าสิบเอกกำลังโกหก ธรรมดาและเรียบง่าย ฉันส่งอีเมลกลับไปหาจ่าสิบเอกตามข้อกล่าวหา และจ่าตอบกลับเมื่อวันที่ 18 ธันวาคม: ฉันไม่มีความปรารถนาที่จะปกปิดอาชญากรรม และเป้าหมายเดียวของฉันคือช่วยเหลือคุณในการคืนสิ่งของของคุณ [10]โดยพื้นฐานแล้วเขาเสนอให้ส่งเครื่องมือไปที่บ้านของฉันโดยไม่มีค่าใช้จ่าย ฉันจะไม่ขยับเขยื่อน เพราะปัญหาที่แท้จริงไม่ใช่เครื่องมืออีกต่อไปปัญหาที่แท้จริงคือการทุจริตในคณะกรรมการโรงเรียน และการทุจริตภายในกรมตำรวจโตรอนโต ฉันรู้ว่าถ้าฉันตกลงที่จะนำเครื่องมือกลับมาตอนนี้ มันจะเป็นไปตามเงื่อนไขของพวกเขา นั่นจะเหมือนกับการลงนามในเอกสารโดยอ้างว่าไม่มีอะไรผิดปกติกับการดำเนินการของตำรวจโตรอนโต! ฉันรู้ว่าฉันจะไม่มีวันหยุดจนกว่าการก่ออาชญากรรมอันอุกอาจต่อฉัน และการละเมิดสิทธิกฎบัตรของฉันอย่างอุกอาจ นี้ จะถูกเปิดเผยอย่างเต็มที่ด้วยวิธีการทางกฎหมายสูงสุดที่มีอยู่

คลิกที่นี่เพื่อเรียนรู้วิธีเปิดเผยคิมจองยอล

บทที่ยี่สิบหก:

การเล่นสามครั้ง: ถูกจับได้

ฉันส่งอีเมลตอบกลับจ่าสิบเอกเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม โดยเข้ารับตำแหน่งที่ฉันอาจเข้าใจผิด และอีกฝ่ายทั้งหมดอาจบอกแต่ความจริงเท่านั้น ฉันปฏิบัติตามสมมติฐานที่ว่ามี ชุด เครื่องมือของฉันแยกกันสามชุด ฉันได้อ้างอิงถึงสามชุดที่แยกจากกันซึ่งตรงกับวันที่เท็จที่คณะกรรมการโรงเรียนระบุไว้ในจดหมายของพวกเขา และกับสภาการค้าในจดหมายของพวกเขา ฉันเขียนสิ่งต่อไปนี้:

บรรทัดรายการหมายเลขหนึ่ง: Trades Council ได้รับเครื่องมือและทรัพย์สินส่วนบุคคลของฉันในวันที่ 9 มกราคม 2023 กรมตำรวจโตรอนโตได้เลือกทั้งหมดในวันถัดไป บรรทัดรายการที่สอง: DC Kim ยึดทรัพย์สินหรือเครื่องมือบางส่วนของฉันไปเมื่อวันที่ 31 มกราคมหรือ 1 กุมภาพันธ์ 2023 คณะกรรมการโรงเรียนมอบให้เขา บรรทัดรายการหมายเลขสาม:กรมตำรวจโตรอนโตยึดทรัพย์สินหรือเครื่องมือของฉัน ตามอีเมลจากจ่าสิบเอก, ไม่ทราบวันที่; บรรทัดรายการที่สี่:คณะกรรมการโรงเรียนมอบเครื่องมือหรือทรัพย์สินส่วนบุคคลของฉันให้กับ Trades Council ในหรือหลัง วันที่ 4 พฤษภาคม 2023 (วันที่เลิกจ้าง) [11]

เครื่องมือ Cinqo-Di-Maio

ฉันเก็บ ข้อมูล เล็กๆ น้อยๆ นี้ไว้ เพียงรอเวลาที่เหมาะสมในการปรับใช้เพื่อให้ได้ผลลัพธ์สูงสุด ฉันละเลยที่จะพูดถึงวันที่เท็จที่คณะกรรมการโรงเรียนและสภาการค้าแต่ละแห่งกำหนดไว้ ในความเป็นจริง ฉันรู้มานานแล้วว่าไม่มีชุดเครื่องมือที่สองมีเพียงชุดเครื่องมือเดียวเท่านั้นที่คณะกรรมการโรงเรียนโอนไปยังสำนักงานสภาการค้า ซึ่งเป็นชุดเดียวกับที่ DC Kim เอาไป เลขาธิการสภาการค้าได้บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งหมดแล้ว

จ่าสิบเอก - ยอมรับหนึ่ง

ฉัน เดินทางกลับบ้าน และถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้ก็ตามจ่าได้ตอบกลับอีเมลของฉันหลังจากที่ฉันส่งไปเพียงไม่กี่นาที คงต้องใช้เวลาสองสามวันก่อนที่ฉันจะขึ้นรถบัสกลับไปที่คอมพิวเตอร์สาธารณะและอ่านอีเมลลงวันที่- ฉันอ่านมันสองสามครั้ง มันกล่าวดังต่อไปนี้:

สวัสดีตอนเช้าคุณเมอร์ด็อก สำหรับบรรทัดที่สาม ฉันหวังว่าข้อมูลนี้จะช่วยชี้แจงบางประเด็นได้ อุปกรณ์ดังกล่าวถูกยึดเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2023 เครื่องมือดังกล่าวถูกยึดตามคำร้องขอของคณะกรรมการโรงเรียนและมีวัตถุประสงค์เพียงเพื่อรักษาความปลอดภัยและป้องกันไม่ให้สูญหายหรือถูกวางผิดที่ ส่วนที่มีการฝ่าฝืนกฎหมายส่งผลให้มีการยึดเครื่องมือ ฉันไม่ทราบสิ่งใดเลย และเพื่อให้ชัดเจนว่าเครื่องมือเหล่านี้ไม่เคยถูกริบและเป็นของคุณเสมอ ใช่. นี่เป็นเครื่องมือแบบเดียวกับที่ DC Kim แนะนำเก็บไว้ที่ #2 Progress Avenue เกี่ยวกับบรรทัดที่หนึ่ง นี่คือสิ่งที่ฉันจะต้องตรวจสอบและติดต่อกลับ

[12 ก ]
จากนั้นฉันก็อ่านมันอีกครั้ง ' จับแล้ว ! จริงๆแล้วมันบอกว่าถูกยึด ! ฉันคิดกับตัวเองว่า'อีเมลนี้เป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันต้องการ' มันเสร็จสิ้นชุดเอกสารที่ฉันต้องพิสูจน์การกระทำผิดในระดับสูงสุด ฉันรู้ว่าอีเมลนี้จากจ่าสิบเอกซึ่งเป็นหัวหน้าโดยตรงของ DC Kim ในเวลาที่มีการยึดเครื่องมือนี้ ขัดแย้งกับคำกล่าวของ DC Kim โดยสิ้นเชิง และถึงแม้จะไม่ได้พูดอย่างชัดแจ้งแต่ก็แสดงถึงความเข้มแข็งอย่างชัดเจน ข้อกล่าวหาต่อคณะกรรมการโรงเรียนเอง ฉันอ่านซ้ำอีกครั้ง:

เครื่องมือดังกล่าวถูกยึดตามคำร้องขอของคณะกรรมการโรงเรียน [12 ข ]

ด้วยอีเมลสั้นๆ เพียงฉบับเดียวนี้ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ฉันรู้ว่าหากการยึดโดย DC Kim นั้นเป็นความผิดพลาดคำร้องขอให้คณะกรรมการโรงเรียนยึดแบบเดียวกันนั้นก็ถือเป็นความผิดพลาดเช่นกัน! ฉันไม่เพียงแต่พิจารณาว่ามันเป็น'ความผิด' เท่านั้น แต่ยังถือว่าผิดกฎหมายอย่างชัดเจนเป็นการโจรกรรมทั่วๆ ไป และเป็นการอันธพาลอย่างแท้จริง! ฉันพิจารณาและไตร่ตรองแล้วจึงตัดสินใจในมุมมองของฉัน: การกระทำของพวกเขาไม่เพียงแต่ผิดไม่เพียงแต่ผิดกฎหมายแต่ยังเป็นการละเมิดสิทธิกฎบัตรของฉันอย่างโจ่งแจ้ง ฉันรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้อีกต่อไปที่กรมตำรวจโทรอนโตจะแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรผิด

คลิกที่นี่เพื่อเรียนรู้วิธีเปิดเผยคิมจองยอล

บทที่ยี่สิบห้า:

ทางออก: จ่าสิบเอก - อยู่บนเวที

ฉันตอบกลับอีเมลของจ่าสิบเอกเพื่อขอรายละเอียดเพิ่มเติม: ทรัพย์สินของฉันในขณะที่ถูกยึดอยู่ที่ไหน? [13]แต่วันส่งอีเมลของเขาสิ้นสุดลงแล้ว ที่เสร็จเรียบร้อย. ฉันรู้อยู่แล้วว่าคำตอบคืออะไร ฉันรู้ว่าจ่าไม่สามารถให้ข้อมูลที่มีค่ามากกว่าสิ่งที่เขาได้ให้ไปแล้วด้วยซ้ำ ฉันไปข้างหน้าและส่งอีเมลสำคัญนั้นจากจ่าสิบเอกไปยัง 'ผู้ยิ่งใหญ่' ต่างๆ ของคณะกรรมการโรงเรียน สภาการค้าที่มีทักษะ และกรมตำรวจโทรอนโตที่แผนกสกปรก 2 ฉันไม่ได้รับการตอบกลับทางไปรษณีย์หรืออีเมลหรือทางใดทางหนึ่งจากสิ่งเหล่านี้ ฉันสงสัยว่าสหภาพแรงงานมีกฎเกณฑ์อะไรบ้างที่สภาการค้าละเมิดโดยไม่สื่อสารกับฉัน พวกเขาก็มีหน้าที่ติดต่อกับฉันต่อไปไม่ใช่หรือ? เช่นเดียวกับที่พวกเขาไม่แจ้งฉันว่าเครื่องมือของฉันอยู่ในที่ทำงานพวกเขาก็หลบเลี่ยงความรับผิดชอบอีกครั้ง การเปลี่ยนแปลงระหว่าง ' ความประมาทเลินเล่อ ' และ 'ความอาฆาตพยาบาท' อยู่ที่ไหน? กำหนดได้ด้วยการแสดงเจตนาเท่านั้นหรือ?

ความเงียบพูดได้มากมาย

เมื่อไม่มีการตอบกลับอีเมลของฉันจากใครก็ตามในหน่วยบริการตำรวจโตรอนโต ฉันจึงได้จัดทำแผ่นพับอธิบายขึ้น โดยมีกระดาษสองแผ่นพับครึ่งเหมือนหนังสือเล่มเล็ก และฉันก็ส่งมันออกไปทางไปรษณีย์ จุลสารมีคำพูดที่น่ารังเกียจที่สุดจากคณะกรรมการโรงเรียน สภาการค้า ดีซี คิม และจ่าสิบเอก หัวข้อ: "โตรอนโตนิวส์แฟลช!!!" - ฉันก็ยังไม่ได้รับการตอบกลับ

คลิกที่นี่เพื่อเรียนรู้วิธีเปิดเผยคิมจองยอล

บทที่ยี่สิบสี่:

คีย์บอร์ด. หนู. หน้าจอ.

เมื่อเวลาผ่านไป ฉันรู้ว่าฉันมีข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นในการเปิดเผยความจริงของสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว หากฉันสามารถเปิดเผยข้อมูลนั้นได้ คงเป็นไปไม่ได้ที่กรมตำรวจโทรอนโต คณะกรรมการโรงเรียน หรือใครก็ตามที่จะปฏิเสธข้อเท็จจริงดังกล่าว ฉันรู้ว่า DC Kim ยึดเครื่องมือของฉันอย่างผิดกฎหมาย และที่แย่กว่านั้นคือคณะกรรมการโรงเรียนบอกให้เขาทำเช่นนั้น ฉันจะไม่ปล่อยให้อาชญากรรมอุกอาจนี้ถูกปกปิดและปกปิดไว้ ฉันนำคอมพิวเตอร์เดสก์ท็อปเครื่องเก่าออกมาและเริ่มเช็ดฝุ่นและเสียบปลั๊กชิ้นส่วนต่างๆ คีย์บอร์ด. หนู. หน้าจอ. ฉันกดปุ่ม "เปิด" และมันก็เริ่มทำงาน ฉันเห็น ระบบปฏิบัติการ ลินุกซ์เหมือนกับที่ฉันทิ้งไว้ ฉันลืมไปหมดแล้วเกี่ยวกับเครื่องนี้และลืมไปหมดแล้วเกี่ยวกับcommand prompt อันมีค่าของ มัน ฉันหยิบหนังสืออ้างอิง linux กองเล็กๆ และเริ่มหาวิธีแก้ปัญหา

ได้เลขแล้ว

ฉันจำเรื่องราวที่ฉันได้ยินจากเพื่อนครั้งหนึ่ง: ชายคนหนึ่งในมอนทรีออลส่งอีเมลไปยังกรมตำรวจมอนทรีออลทั้งหมดพร้อมกัน ปรากฎว่าที่อยู่อีเมลเป็นตัวเลข ฉันทำงานต่อไปจนกระทั่งในที่สุดฉันก็สร้างเชลล์สคริปต์ที่ให้รายชื่ออีเมลแก่ฉัน 'ฉันเดาว่านี่คือจุดเริ่มต้น' ฉันคิด ฉันยังไม่รู้ แต่นั่นเป็นเพียงองค์ประกอบเดียวเท่านั้น แน่นอนว่าฉันสามารถส่งหลักฐานทั้งหมดไปยังเจ้าหน้าที่ตำรวจโตรอนโตทุกคนด้วยระบบอีเมลของพวกเขาเอง แต่บางทีพวกเขาอาจยังเพิกเฉยต่อสิ่งนั้นได้ นั่นเป็นช่วงเดียวกับที่ฉันเริ่มไปห้องสมุด

ฉันไปสัปดาห์ละครั้ง สองสามสัปดาห์ ในวันศุกร์ ฉันจะอ่านหนังสือบางเล่มในห้องสมุดก่อนเวลาละหมาดจะมาถึง ฉันจะสวดมนต์แล้วฉันจะนั่งรถบัสกลับบ้านก่อนพระอาทิตย์ตก

อ่านหนังสือเบาๆ บ้าง

จากนั้นในวันศุกร์สัปดาห์หนึ่ง ฉันก็คิดว่า 'ถ้าฉันนำคอมพิวเตอร์แล็ปท็อปติดตัวไปด้วย ฉันจะสามารถใช้อินเทอร์เน็ตที่ห้องสมุดได้ฟรี' ฉันทำอย่างนั้นจริงๆ วันจันทร์ฉันก็ไปทำธุระมาหนึ่งวัน โดยมาถึงห้องสมุดเวลาประมาณ 9.30 น. ฉันตั้งค่าอีเมลบนคอมพิวเตอร์แล็ปท็อปของฉัน ไม่ต้องตกใจ ฉันยังคงไม่ได้รับการตอบกลับ ฉันกลับไปสองสามวันติดต่อกัน ฉันค้นหาข้อมูลบางอย่างในอินเทอร์เน็ตเกี่ยวกับจุงยุลคิม นักสืบชื่อดังที่ขโมยเครื่องมือของฉันไป ฉันบันทึกเว็บไซต์บางส่วนจากหน้าแรกของการค้นหาเว็บ ฉันยังได้ลองสิ่งใหม่นี้ที่เรียกว่า'ปัญญาประดิษฐ์'เพื่อดูว่ามันมีความสามารถเท่าที่ฉันเคยได้ยินมาหรือไม่ ดูเหมือนมีแนวโน้มดี มันคล้ายกับพรอมต์คำสั่งมาก

ในช่วงสุดสัปดาห์ ในวันอาทิตย์ขณะอยู่ที่บ้าน ฉันเริ่มดูเว็บไซต์บางเว็บไซต์ที่ฉันบันทึกไว้ซึ่งบอกเล่าเกี่ยวกับจุงยุลคิม ฉันสังเกตเห็นอันหนึ่งชื่อ www.JungYulKim.com มันถูกอ้างว่าเป็นเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ Jung-Yul Kim ฉันเปิดไซต์ขึ้นมา จากนั้นมองดูโดยอ่านที่ด้านล่างของหน้าอย่างละเอียด ฉันเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ตาของฉันพลาดไปตั้งแต่อ่านครั้งแรก ในฉบับพิมพ์เล็กอ่านว่า: ซื้อโดเมนนี้ ฉันแทบจะไม่เชื่อเลย จากนั้นฉันก็มองขึ้นไปที่แถบหัวเรื่องและเห็นสิ่งต่อไปนี้:

เว็บไซต์นี้มีไว้เพื่อขาย!

มันจะเป็นเรื่องจริงได้ไหม? ฉันคิดว่า: 'นี่อาจเป็นอะไรบางอย่าง ' วันรุ่งขึ้นฉันออกไปห้องสมุดด้วยความหวังว่าจะซื้อโดเมน ฉันไม่มีปัญหาในการซื้อมัน ฉันคลิกลิงก์แล้วทำตามขั้นตอนทั้งหมดโดยหวังว่าจะซื้อโดเมนของจุงยุลคิม ข้อกังวลเดียวของฉันคือจะยอมรับวิธีการชำระเงินแบบใด ฉันเห็นว่าราคาไม่ได้ตั้งไว้สูงเกินไป ดังนั้นฉันจึงทำตามขั้นตอนการจัดซื้อและมาถึงจุดสิ้นสุดที่ฉันเห็นข้อความเขียนว่า: 'ชำระเงินด้วยการโอนเงินผ่านธนาคาร'! ฉันเขียนรายละเอียดทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการโอนเงินผ่านธนาคารลงในกระดาษเปล่า จากนั้น หลังจากค้นหาที่ตั้งสาขาธนาคารที่ใกล้ที่สุดของฉันในเว็บ ฉันพบว่าธนาคารอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนจากห้องสมุดที่ฉันอยู่เท่านั้น ฉันเก็บข้าวของ ใส่ผ้าพันคอและเสื้อโค้ท สะพายกระเป๋าพาดไหล่ แล้วเดินข้ามถนนไปยังธนาคาร ฉันไม่มีปัญหา: การโอนเงินไปยังเยอรมนีสำเร็จแล้ว ฉันกลับไปที่ห้องสมุดเพื่อแจ้งผู้ขายว่าได้ส่งเงินไปแล้ว หลังจากนั้นฉันก็กลับบ้าน โดยนั่งรถไฟ ขึ้นรถประจำทาง ขึ้นรถเมล์อีกคัน และกลับบ้าน สภาพอากาศมีฝนตก หิมะและน้ำแข็งละลายหมด วันรุ่งขึ้นฉันกลับไปห้องสมุดในวันศุกร์ จริงๆ ผมจะไปแค่สวดมนต์ตอนกลางวันเท่านั้น จากนั้นฉันก็กลับบ้าน ฉันรู้ว่าการโอนเงินผ่านธนาคารอาจใช้เวลาหนึ่งหรือสองวันในการตรวจสอบ และหลังจากนั้นการโอนโดเมนจริงจะเสร็จสมบูรณ์เท่านั้น 25 มกราคม 2024 โดเมนนี้กลายเป็นของฉัน เรียนนาธาน ขอแสดงความยินดีกับการซื้อของคุณ ความฝันที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้นี้เกิดขึ้นแล้ว ฉันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้น้อยมาก จริงๆ แล้ว มีอะไรที่ฉันสามารถทำได้เพื่อมีอิทธิพลต่อสถานการณ์นี้หรือไม่? หลังจากได้รับโดเมนนี้แล้ว ฉันก็เริ่มเขียนเว็บไซต์นี้ทันที แม้นี่จะเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยนึกฝันว่าตัวเองจะทำ

ขอพระเจ้าอวยพรคุณ. ขอพระเจ้าอวยพรคุณ. ขอพระเจ้าอวยพรคุณ

คลิกที่นี่เพื่อเปิดเผย Jung-Yul Kim ทันที มันเป็นเรื่องง่าย!

หมายเหตุ: นี่คือจุดสิ้นสุดของบทความหลัก สิ่งต่อไปนี้อยู่ในรูปแบบของรายการบันทึกรายวันซึ่งดำเนินการต่อโดยที่ส่วนย้อนหลังก่อนหน้านั้นถูกตัดออกไป นอกจากนี้ยังมีฟังก์ชันอีเมลสโนว์บอลอีกด้วย โปรดดูที่.